แม้แต่ตนเองต้องแต่งเข้าสกุลเว่ยที่จงเกลียดสกุลเฉียวแทนพี่สาวนางก็ไม่หวาดหวั่นแต่อย่างใด
เกิดคดีประหลาดในฉางอันบ่อยครั้ง คนใจกล้าเชิญเข้ามา
I like Xiao Qiao character a great deal of! She's quite intelligent and conscious. As common for any Chinese historic romance Tale, the female protagonist travelled as a result of time to the previous and reincarnates as someone else, but this just one didn't make me feel bored in the slightest degree.
นิยายได้สร้างเป็นซีรี่ย์แล้ว ต้องลองมาหาอ่านต้นฉบับซะหน่อย ^^
แต่เหตุใดเมื่อวันเวลาผ่านพ้นไป ท่าทีโอนอ่อนผ่อนตามของนางกลับไปขัดลูกกะตาท่านโหวเสียได้
แต่ถึงยังไงนางเอกก็ยังมีความหวั่นไหวแบบผู้หญิงบ้าง มีแง่งอนกันไปมาบ้าง แล้วยังเกรงกลัวความบ้าระห่ำของเว่ยเซ่าอยู่ว่าสุดท้ายจะไปฆ่าล้างตระกูลตัวเองต่อเหมือนในฝันมั้ย… ชาตินี้นางเอกจะรักษาชีวิตตัวเองสำเร็จมั้ย แล้วปณิธานของเว่ยเซ่าที่อยากจะรวบรวมแผ่นดินจะทำได้สำเร็จมั้ย... ไปตามกันต่อในนิยายแล้วกันนะ
อ่านไปนิดแล้วรู้เลย...ไม่รอดแน่...ติดแน่นอน!!!! ใจพะวงอยากแต่จะอ่านๆๆๆๆ
แม้มารดาเขาจะเกลี���ดหน้านางเพียงใดก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยในจวนสกุลเว่ยนางก็ยังได้รับเมตตาจากท่านย่าของเขา
เรื่องย่อ : เรื่องราวของ เสี่ยวเฉียว ชื่อเล่น หมานหมาน หญิงสาวสกุลเฉียวที่มีความงดงาม เฉลียวฉลาด รักครอบครัว มีเหตุจำเป็นและจำใจต้องแต่งกับ เว่ยเซ่า ท่านโหวผู้เย็นชา ทายาทเพียงหนึ่งเดียวของสกุลเว่ย เป็นแม่ทัพใหญ่ ครองดินแดนโยวโจว แทนพี่สาว เพื่อเชื่อมสัมพันธไมตรีระหว่างแคว้น ส่วนพี่สาวนางเอกหนีไปกับคนรัก สำหรับเหตุผลที่นางยอมแต่งงาน เนื่องจากเห็นนิมิตการล่มสลายของตระกูลเฉียว และฝันเห็นพี่สาวถูกบีบคอตาย เธอจึงตัดสินใจช่วยเหลือให้พี่สาวหนีไปกับคนรัก แล้วตัวเองก็เข้าแต่งงานแทน เพื่อเปลี่ยนแปลงการล่มสลายของตระกูล
หลังแต่งงาน เสี่ยวเฉียว ใช้ชีวิตในสกุลเว่ยไม่ได้ราบรื่นดีนัก เพราะความโกรธแค้นของพระเอกที่มีต่อปู่ของนางเอกที่ไม่รักษาคำพูด ไม่ได้ส่งกองทัพไปช่วยพ่อและพี่ชายของพระเอก จนทำให้ทั้งคู่เสียชีวิตท่ามกลางวงล้อมของศัตรู ด้วยเหตุนี้จึงทำให้พระเอกของเราปฏิบัติกับนางเอกไม่ค่อยดี รวมถึงแม่ของพระเอกก็ไม่ค่อยชอบหน้านางเอกเท่าไหร่ คอยหาเรื่องกลั่นแกล้งสารพัด ทั้งบัญชาให้พระเอกของเรารับอนุเข้าบ้าน แต่โชคดีที่นางเอกมีท่านย่า ให้ความเมตตา รวมถึงนางเอกไม่อยากให้เกิดเหตุนองเลือดระหว่างตระกูล จึงใช้สติปัญญาใช้ชีวิตเอาตัวรอดอยู่ในสกุลเว่ยได้
เรื่องนี้ดราม่าหนักหน่อย เนื้อหาค่อนข้างกดดัน แต่พระเอกไม่ได้แค้นจนทำร้ายร่างกายนางเอก ตอนแรกก็อยู่กันแบบมันเป็นหน้าที่ นางเอกต้องพยายามไม่ให้พระเอกไม่พอใจ ส่วนพระเอกเพราะย่าสั่งมาเลยไม่ค่อยสนใจ แรกๆก็จะหน่วงๆแต่ก็เข้าใจได้ ตระกูลที่ทำให้ตัวเองต้องแบกศพพ่อกับพี่ชายตัวเองกลับบ้านคงให้ไปทำดีด้วยทันทีไม่ไหว
ยังโชคดีที่นอกจากความเหินห่างเย็นชาที่เว่ยเซ่าแสดงออกแล้ว ยามอยู่บนเตียงก็เป็นเช่นน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลอง
ก่อนจะอ่านเราได้ไปอ่านรีวิวมาบ้างความชอบไม่ชอบคือครึ่งต่อครึ่งเลย เราเลยทำใจล่วงหน้าว่าอาจจะไม่สนุก แต่เราอ่าน ๆ ไปกลับคิดว่าดีกว่าที่คิดนะ ที่ว่าดีหมายถึงการดำเนินเรื่องโอเคเลยแม้จะเป็นแนวนางเอกย้อนเวลามาเข้าร่างคนอื่น (ซึ่งเป็นพล็อตที่เฝื่อมาก ๆ และมีเยอะมากจากหลากหลายสนพ) ความเก่งกาจของนางเราว่าก็พอดี ๆ อยู่ มันไม่ได้เก่งจนเกินไปเหมือนหลาย ๆ เรื่องที่เคยอ่าน แต่เก่งในแง่ควบคุมอารมณ์เป็น อ่านสถานการณ์ออก วางตัวเป็นและทำใจเก่งมากทำให้ตัวเองเอาตัวรอดไปได้โดยไม่ลำบากมากนัก
กาลเวลาผ่านไปปู่นางเอกตาย ลุงนางเอกขึ้นเป็นใหญ่ แต่เป็นคนที่อ่อนแอ ไม่มีความเป็นผู้นำ พอมีศัตรูจะมาบุก ก็คิดจะใช้การผูกสัมพันธ์ส่งลูกสาวไปแต่งงานกับเว่ยเซ่า เพราะตอนนั้นทัพเว่ยเซ่าแข็งแกร่งมากหวังจะให้เค้ามาช่วยเมืองตัวเอง more info ลุงนางเอกคิดแต่จะอาศัยกำลังจากภายนอก ไม่เคยบ่มเพาะทัพศึกของตัวเอง หวังอาศัยจมูกคนอื่นหายใจ พ่อนางเอกก็อึดอัดมาก ติดแต่ผู้นำก็คือพี่ชายแท้ ๆ ของตัวเองก็ขัดขวางไม่สำเร็จ